In memoriam: Edwin Bond
Ik kende Edwin Bond zoals je in een dorp mensen uit je jeugd kent, als iemand die iets ouder was dan ik en die zich uiteindelijk qua carrière volledig had gestort op het vakgebied van de salarisadministratie. Veel beter leerde ik hem kennen door de Palingprofs, een netwerk waar wij beiden vanaf het begin actief bij betrokken waren. Nadat Hein Runderkamp op LinkedIn een groep was gestart met de pakkende naam ‘Palingprofs’ voor in Volendam gevestigde of in Volendam werkzame professionals, besloten Edwin, Corn Veerman, ikzelf en nog wat mensen om ook op locatie bij elkaar te komen. Vanaf het begin, omstreeks 2009, was Edwin een drijvende kracht achter dit snel groeiende netwerk, dat kennelijk in een behoefte voorzag. Al snel werd ons organisatiecomité uitgebreid met o.a. Jack en Kees Smit, Tanja Koopmans, Heidi Kwakman, Stephanie Haagendoorn, Eddy Guyt en Crelis Schilder. Wat Edwin het mooiste vond aan de bijeenkomsten was het persoonlijke en informele karakter. Toen we besloten dat er ook grotere bijeenkomsten zouden moeten komen waar misschien wel meer dan 100 professionals met elkaar konden netwerken, was Edwin daar dan ook geen groot voorstander van. Hij wilde het persoonlijke en directe karakter van het netwerk behouden, omdat dat volgens hem veel meer diepgang gaf in de gesprekken die de professionals met elkaar hadden. Dit was ook erg kenmerkend voor Edwin. Als je met hem een gesprek had, dan was hij oprecht geïnteresseerd in waar je mee bezig was en gaf hij je zijn onverdeelde aandacht. Dat kon ook rustig anderhalf uur duren, en een gesprek kon dan zo’n diepgang bereiken dat je niet zelden tot nieuwe inzichten kwam. Gewoon omdat hij altijd direct tot de kern wilde doordringen, en dan minder op had met gepraat over koetjes en kalfjes.
Toen we het organiseren van evenementen wat breder pakten, stond Edwin op om een voetgolf-toernooi te organiseren. Alle voetgolftoernooien die we met de Palingprofs hebben meegemaakt werden door Edwin op de hem kenmerkende persoonlijke wijze georganiseerd. Daarom hebben we besloten dat we het voetgolftoernooi in ere houden en dat het voortaan de naam ‘Edwin Bond Memorial’ zal dragen, ter nagedachtenis aan onze veel te vroeg overleden vriend Edwin Bond.
Edwin, we blijven aan je denken en we zullen je nooit vergeten. Rust zacht.
Namens de Palingprofs,
Marcel Steur